Luister naar de Vleermuis

Nieuw Rotsoord is niet alleen het domein van kippen, konijnen en cavia's, want als de avondschemering invalt en de bezoekers huiswaarts gaan, nemen vreemde wezens bezit van de kinderboerderij. Ze fladderen boven de struiken en door de boomgaard, zo snel zwenkend dat zelfs een geoefend oog ze nauwelijks kan volgen. Vleermuizen... ze doemen op als bloeddorstige vampieren in slechte griezelfilms, spelen een lugubere rol in volksverhalen en genieten de twijfelachtige eer hondsdolheid te kunnen verspreiden. Toch zijn het nuttige beestjes, die in hun vlucht vooral muggen de stuipen op het lijf jagen. Of nee, erger nog... ze eten die op!
De Nederlandse schrijver, dichter en essayist Simon Vestdijk (1898-1971) schreef over dit vliegend zoogdier een prachtig gedicht, dat simpelweg 'Vleermuis' heet. Het trio 3 Eilanden zette de tekst op muziek en bracht het tijdens het Midzomernachtfeest op 23 juni ten gehore op Nieuw Rotsoord. Dat gebeurde heel toepasselijk tijdens het invallen van de avondschemering, wat overigens de kwaliteit van de film niet ten goede kwam. Maar een kniesoor die daar over zeurt. Luister, huiver en vooral: geniet!

Vleermuis                                                       

Ik ben heel zwart, ik ben de bange held
Van zoveel mugdoorgonsde schemeruren.
Maar overdag dan hang ik aan de schuren,
Lijkbleek, in al mijn lijkkleren gespeld.


Lang slaap ik zo, tegen de kilste muren,
de kop omlaag, de tenen kromgekneld;
Door alles, zelfs door het bazuingeweld
Van 't laatste oordeel zal mijn slaap heenduren.


Toch, 's avonds weer, met klapperende huis,
dans ik de kringen van een duivelbanner,
ik dans de polka en de wals van Lanner,


Inktvlekken dans ik, heel een schoolschrift uit,-
En alles onder 't treurige gepiep
Dat hij verstaat die kleumend naast mij sliep.

(uit de bundel Klimmende Legenden, 1940)